پایگاه داده

پایگاه داده

پایگاه داده مجموعه ای منظم و سازمان یافته از داده‌های ذخیره شده و الکترونیکی از سیستم رایانه ای است. در جایی که پایگاه داده‌ها پیچیده‌تر هستند، آنها اغلب با استفاده از تکنیک‌های طراحی رسمی و مدل‌سازی توسعه می‌یابند.

مجموعه‌ای از اطلاعات مرتبط دربارهٔ یک موضوع که به صورتی مفید سازمان یافته‌اند و پایگاهی برای روالهایی چون بازیابی اطلاعات، تصمیم‌گیری و نتیجه‌گیری در اختیار قرار می‌دهد.مجموعه‌ای از داده‌ها، فایلی شامل تعداد رکورد (یا جدول) متشکل از چند نوع فیلد (ستون)، در کنار عمل کننده‌هایی که جستجو، مرتب‌سازی و عملیات مشابه را سهولت می‌بخشد.

مدیریت پایگاه داده

مدیریت پایگاه داده (DBMS) نرم‌افزاری است که با کاربران نهایی، برنامه‌ها و خود پایگاه داده برای گرفتن و تجزیه و تحلیل داده‌ها در تعامل است. نرم‌افزار DBMS علاوه بر این، امکانات اصلی ارائه شده برای مدیریت پایگاه داده را نیز در بر می‌گیرد.

سیستم پایگاه داده

از مجموع پایگاه داده، DBMS و برنامه‌های مرتبط می‌توان به عنوان «سیستم پایگاه داده» نام برد. غالباً از اصطلاح «پایگاه داده» برای اشاره آزادانه به هر یک از DBMS، سیستم پایگاه داده یا برنامه مرتبط با آن استفاده می‌شود. 

مفهوم پایگاه داده

مفهوم پایگاه داده از دههٔ ۱۹۶۰ برای کاهش مشکلات فزاینده در طراحی، ساخت، و نگهداشت سامانه‌های اطّلاعاتی (معمولاً با تعداد زیادی کاربر نهایی همزمان، و با تعداد زیادی دادهٔ مختلف) ایجاد شده‌است. این مفهوم به همراه مفهوم سیستم‌های مدیریت پایگاه داده که دستکاری مؤثر و کارا به پایگاه داده‌ها را ممکن می‌کند رشد کرده‌است.

داده‌ها به صورت سطر و ستون در یک سری جداول مدل می‌شوند و اکثریت قریب به اتفاق از SQL برای نوشتن و پرس و جو از داده‌ها استفاده می‌کنند. در دهه ۲۰۰۰، پایگاه داده‌های غیر رابطه ای محبوب شدند که به آنها NoSQL گفته می‌شود زیرا از زبانهای مختلف پرس و جو استفاده می‌کنند.